IndexMapLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel
 

 When it is dark.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Mihaly Lozeno

Mihaly Lozeno

EXP : 3979
Aantal berichten : 10
Registratiedatum : 25-05-13

Trainer ID
Leeftijd:
Occupatie: Trainer
Party Pokémon:

When it is dark. Empty
BerichtOnderwerp: When it is dark.   When it is dark. Emptyza jun 01, 2013 4:50 am

Altijd al had e jongen een zeker doel gehad, een zeker soort waar hij van moment één al meteen verlieft op was. Anders dan vele andere mensen vond hij ze geweldig. Kon hij erom lachen als hij erdoor nog eens verschoot. De spook pokémon, ze waren in zijn ogen prachtige wezens. Vele daaronder hadden ook nog eens een goed gevoel gehad voor humor, door mensen en pokémon te laten verschieten waardoor ze vaak gillend wegrende, en daarmee doelde hij vooral op de meisjes. Door de passie die hij had voor deze soort had hij als doel gekozen om ooit een heel team te hebben van spook pokémon, een sterk team dat bekend zou worden. Natuurlijk had hij daarvoor nog een hele weg te gaan. Hij zat met één pokémon, was nog maar pas begonnen met zijn toer en was zelf nog lang niet goed genoeg voor het grote werk. Velen willen enkel maar dat hun pokémon goed en sterk zijn. Zitten enkel maar hun pokémon te trainen maar vergeten dat ze zelf ook een rol spelen. Niet alles hangt af van de pokémon die je hebt, maar het hangt ook af van hun trainer. Als die niet goed is, geen zeker band heeft met zijn pokémon is de kans dat ze sterk zullen worden zeer klein. In de wereld van de trainers kan je niets alleen. Alles moet je samen doen met je pokémon. Je kan alleen niet sterk worden en zonder duidelijkheid van zijn trainer kan een pokémon ook niet sterk worden. Dat was hoe het was en de jongen dacht ook dat dat de ultieme strategie was om sterk te worden. Het was zeg maar zijn trainers motto. Hij zou sterker worden zodat zijn pokémon ook sterker zullen worden.

Een tijdje had de Mihaly gewoon rond gehangen bij de haven. Hij had naar de boten gekeken en naar het water. Hij had zitten nadenken welke pokémon daar zouden zitten en wat hij met hen allemaal zou kunnen bereiken. Hij had zich heel de namiddag moeten bezighouden tot dat het avond was. Gelukkig dat hij nog enkele dingen te doen had, zo had hij even kunnen uitrusten en ook rustig kunnen eten en drinken. Voor de zekerheid was hij zelfs met Litwick langs het Pokécenter geweest om hem te laten nakijken. Er was niets mis, en dat wist de jongen ook, hij wou gewoon zekerheid hebben. Hij wou dat zijn vermoedens werden bevestigd en dat hadden ze ook gedaan. Er was helemaal niets mis geweest met de Litwick en de jongen had hen nog bedankt voor de moeiten. Nog een tijdje had hij wat zitten ronddwalen in Kikomo City, had enkele winkeltjes bezocht om s'avonds weer richting de haven te gaan. Dat was waarom hij hier was. Hij had een hele dag hier moeten doorbrengen tot het eenmaal avond zou zijn en hij op onderzoek uit kon gaan. Opzoek naar de spook pokémon die hier leefde. Het was al helemaal donker toen hij eindelijk weer bij de haven uit kwam. Mensen waren er nog maar amper en als er mensen waren, waren ze opweg naar huis. Iedereen ging weg behalve de jongen, hij was juist onderweg naar de haven om de pokémon op te wachten. Om zijn team uit te breiden en weer een stapje dichter bij zijn doel te komen.

Rustig bleef de jongen stil staan. Zijn ogen speurde de omgeving af maar hij zag niets, en dat was letterlijk zo. Er stonden wel enkele verlichtingspalen maar die gaven niet genoeg licht. Het bleef hoe dan ook donker. Hij nam de pokébal van zijn pokémon vast en liet Litwick uit zijn bal. De pokémon kwam eruit en keek om zich heen. In tegenstelling tot zijn trainer had hij geen moeiten met de donkere omgeving. Integendeel zelfs, hij vond het fantastisch. De Litwick had zich naar zijn trainer gedraaid die ondertussen door zijn knieën was gezakt om zo dichter bij zijn pokémon te zijn. 'Jij helpt wel mee zoeken he kleintje?' Vroeg de jongen. Zoals gewoonlijk had hij maar een kleine glimlach op zijn gezicht. De Litwick knikte vrolijk en keek al meteen om zich heen om vervolgens gewoon verder te gaan. De jongen stond eerst recht om vervolgens zijn pokémon te volgen. Uit zijn rugzak nam de jongen ondertussen een zaklamp. Het had niet hele vele effect maar iets was beter dan niet. Daarbij zag hij dankzij de lantaarns die branden en zijn zaklamp meer dan genoeg, al wilde dat niet altijd zeggen dat je een spook pokémon zo meteen zou vinden. Vele onder hen konden onzichtbaar worden en zijn ze dus niet meer zichtbaar voor het oog. Dat was het lastige eraan, maar tegelijk zorgde het ook nog eens voor een extra uitdaging.

Hoe langer de jongen bleef rondlopen hoe later het werd. Zijn ogen waren van plan om dicht te vallen maar hij dwong ze om open te blijven. Heel de tijd was het stil geweest. Af en toe had hij wel wat zien verdwijnen achter een container of een huis of iets anders maar nooit had hij een duidelijk beeld gehad van wat het was dat verdween. velen zouden al lang opgegeven hebben maar de jongen niet. Nee Mihaly ging door tot hij één pokémon gevonden had, zelfs al betekende dat hij daarvoor heel de nacht wakker moest blijven. Als dat zo was dan ging hij gewoon de volgende dag heel de dag slapen en niets doen. De jongen stond echter meteen stil toen hij vanuit zijn ooghoeken wat zag verdwijnen, echter was het niet zoals de vorige keren. Nee nu was het iets dat verdween in een muur van het één of het andere gebouw. Meteen was hij weer klaar wakker geweest en stond zijn blik gericht op het gebouw. Zijn Litwick had duidelijk gemerkt dat er iets was want hij was vragend naar zijn trainer aan het kijken en dan naar het gebouw. Traag liep de jongen dichterbij. Zijn zaklamp hield hij gericht op de plaats waar de pokémon in de muur was verdwenen. Er was echter totaal niets te zien maar hij gaf de moed niet op. Misschien dat hij door dat hij moe was het zich gewoon had ingebeeld. Dat hij enkel maar had gedacht dat er wat was maar dat er in feit helemaal niets was. Dat hij gewoon zag wat hij wou zien. Het was echter niet het geval geweest. Hij was achterover gevallen nadat hij verschoten was. Een zwarte pokémon was vlak voor zijn ogen verschenen en had de jongen doen verschieten. Hij was daardoor uit evenwicht geraakt en de grond op gevallen. door de val was zijn zaklamp echter de grond op gevallen en was het licht gedoofd. De batterijen moesten er uit zijn gevallen want anders was het ding kapot en nutteloos tegelijk. Een helder rood licht verlichte echter de ruimte weer wat. Het was Litwick geweest die de pokémon had aangevallen toen zijn Trainer de grond op gevallen was. Tijd om te bekomen was er dus niet besefte Mihaly. Hij rok zichzelf op en keek recht naar de Shuppet voor hem die het vuur probeerde te doven wat de pokémon duidelijk niet lukte. 'Ik wist wel dat we iets zouden tegenkomen.' Zei de jongen trots. Het vuur was echter gedoofd en de pokémon ging meteen het gevecht aan. Duidelijk was die niet blij geweest met de plotselinge aanval van Litwick.

Met een harde klap kwam de Shuppet tegen Litwick aan die het niet wist te ontwijken. Moedig sprong hij echter wel weer recht. 'Nu Smog Litwick.' het was een soort gas dat rond de Shuppet heen kwam. Het gas zorgde ervoor dat die niet kon zien wat erachter was maar tegelijk werd de Shuppet ook nog eens vergiftigd waardoor zijn kracht daalde. De Pokémon wist er uiteindelijk uit te komen maar zag er niet meer geweldig uit, het gas moest de Shuppet toch flink aangetast hebben. [b]'En nu je Fire Spin voor Shuppet wat kan doen.' Ja de Shuppet wou weer aanvallen maar kreeg de kans juist nog. Weer kreeg Litwick een flinke klap en vloog hij was naar achter. Met meer moeiten dan daarnet trok hij zichzelf weer op en zorgde ervoor dat er een ring van vuur om de Shuppet heen kwam. Deze probeerde ervan te ontsnappen maar het vuur had haar al. De jongen had zijn pokébal er al bij genomen en even bleef hij twijfelend staan. De Shuppet was op de grond gevallen. Zacht beet Mihaly ook op zijn onderlip voor hij besloot om zijn pokébal naar de Shuppet te gooien. Deze verdween erin en het lichtje bleef flikkeren. Vol spanning keek hij af, net zoals zijn Litwick die klaar stond om aan te vallen moest het nodig zijn.

De Pokeball schudt enkele keren wild heen en weer. Het lijkt er op dat hij weer open gaat knappen, maar plotseling klinkt het geluid dat aangeeft dat de Pokemon gevangen is. Gefeliciteerd, je hebt een Shuppet (level 9) gevangen!
Terug naar boven Ga naar beneden
 

When it is dark.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
* No Limits -- ::  :: { Port Billow-