IndexMapLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen

Deel
 

 Good morning {Open}

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Reiko Yone

Reiko Yone

EXP : 4088
Aantal berichten : 6
Registratiedatum : 21-01-13

Trainer ID
Leeftijd: 13 years
Occupatie: Trainer
Party Pokémon:

Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Good morning {Open}   Good morning {Open} Emptywo jan 23, 2013 8:57 am

Fel zonlicht scheen tussen de boombladeren van Legume Woods door. Onder een van de stokoude bomen, en het viel nogal op, lag een grote, rood/blauwe slaapzak, met ernaast een uitgedoofd kampvuurtje. Een pannetje hing aan een soort constructie boven de grijze as, en er lag wat aangekoekte soep in. De slaapzak ging heen en weer, en de bobbel die eerst onder de dikke wollen stof lag, kwam langzaam omhoog. Twee bruine plukken haar schoten boven de rand vandaan, en werden gevolgd door een slaperig hoofd. Reiko. Het meisje kreunde vermoeid, en hees zich een beetje omhoog. '''Bell...SPROUT!'' Ze deinsde gillend achteruit, en viel achterover met slaapzak en al, en leek nu meer op een soort rupsje. ''Lucy! Vervelende kleine..'' Een soort knop met een mondje eraan, en een akelig dun lijfje, waarbij de beentjes op wortels leken, schuifelde giechelend naar haar toe, terwijl Reiko probeerde omhoog te komen. Bellsprouts konden leuk en makkelijk in de omgang zijn, maar als je niet hield van camouflage waren het geen goede pokemons. Ze keek haar vriend droogjes aan, maar lachte toen Lucy zielig fronsde. ''Laten we maar gaan ontbijten.'' Reiko was middelgroot, en blies haar bruine lokken uit haar ogen.
{}
Aangekleedt en wel, met gekamde haren en speltjes in, waste Reiko het pannetje in het water, terwijl haar Bellsprout gulzig water opzoog. Verscheidene kleine Pidgy's lieten hun vroege ochtendlied horen, en in de zonnestralen zag je stofjes en blaadjes dwarrelen, alsof het kleine wolkjes leken. In de verte huppelden een paar Stantlers, en in de bomen zaten kleine pokemons die de twee leken te bespieden. Reiko was hier helemaal alleen, samen met Lucy. Het was altijd al haar droom geweest om er als trainer opuit te gaan, en op haar dertiende mocht het. Ze was pas sinds gisteren weg, en nu voelde ze zicg al een professional. Lucy spoot wat water uit haar mond op de restjes die in de pan zaten, en Reiko lachte, doordat er allemaal spettertjes in haar gezicht kwamen. ''Hier is je beloning.'' Ze plukte wat besjes van de dichtsbijzijnde struik, en legde ze voor Lucy mee, die ze slurpend opat. Ze bekeek haar eerste pokemon liefkozend, maar schrok van het knappende geluid van een gebroken tak. Ze draaide zich om. ''Goeiemorgen.'' Dit was het eerste wat in haar opkwam, en Lucy sprong beschermend op haar hoofd. Wie het ook mocht zijn, iedereen was welkom.
Terug naar boven Ga naar beneden
Kayla Mawile
Over 9000
Kayla Mawile

EXP : 4078
Aantal berichten : 100
Registratiedatum : 31-12-12
Leeftijd : 28

Trainer ID
Leeftijd: 17
Occupatie: Misc
Party Pokémon:

Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Good morning {Open}   Good morning {Open} Emptyza jan 26, 2013 9:25 am

Met een flinke tred liep de brunette over het dunne looppaadje. Wel, als je het al een paadje zou willen noemen. Want meer dan een plaats om te lopen zonder dat je kleding overal aan bleef hagen was het eigenlijk niet. Het paadje, dat was ontstaan door de Deerling en Sawsbuck die er dagelijks overheen liepen, was echter meer dan welkom na ruim een uur aan geploeter in het struikgewas er op te hebben zitten. Vooral als je het feit dat ze haar Larvitar het grootste deel van de tijd had gedragen meerekende. Niet omdat hij last had van het laagje sneeuw dat op de grond lag, maar eerder omdat ze geen zin had om telkens weer te moeten wachten tot hij haar weer had ingehaald. Terwijl zij makkelijk over het grootste deel van de struiken heen kon stappen, of er gewoon doorheen kon walsen, kon hij dit niet. En aangezien hij weigerde om in zijn Pokéball te gaan, en ze zijn Pokéball toch thuis had gelaten, leek het dragen van hem een goede oplossing. Ze was echter blij dat ze het pad had bereikt, aangezien de Larvitar weinig zin had gehad om stil te zitten terwijl hij werd gedragen. Dit had er voor gezorgd dat het voelde alsof hij de helft van haar haren er uit had getrokken. Ze kon helaas niet boos zijn op de Larvitar, aangezien het haar eigen schuld was. Als ze zichzelf niet constant af had laten leiden tijdens het lopen, dan zou Prince waarschijnlijk minder vaak van haar schouders af zijn gevallen. Ach ja, daar viel nu niets meer aan te veranderen. Kayla stopte met lopen, en keek twijfelend om haar heen. Ze voelde een zachte duw tegen haar been aan, waarschijnlijk omdat Prince tegen haar been aan was gelopen. Ze was misschien blij met het paadje, maar… Dit pad betekende alleen maar dat ze nog erger verdwaald was geraakt dan ze in eerste instantie al had gedacht.

Terwijl ze zeker een deel van het bos even goed kende als haar broekzak, was dit een van de plaatsen waar ze nog nooit was geweest. En alhoewel ze het normaal geen enkel probleem vond om ietwat verdwaald te zijn, was dat nu niet het geval. Ze had al minstens een half uur geen herkenpunt gezien. Oftewel, ze ging alsmaar dieper het bos in, en raakte dus alsmaar erger verdwaald. Ze wisselde een korte blik met haar Pokémon, die er gelukkig nog steeds goed uitgerust zag. Mooi. Dan hoefde ze hem tenminste niet opnieuw te dragen. Bovendien, als ze nu aangevallen zouden worden door wilde Pokémon, dan waren ze er tenminste op voorbereid. Kayla liep verder door, tot het pad niet duidelijk genoeg meer was, en ze dus gedwongen werd om weer in het struikgewas te lopen. Het was een geluk bij een ongeluk dat het struikgewas niet al te hoog was, waardoor het voor haar Larvitar nog steeds mogelijk was om er zonder problemen te lopen. Ze wilde doorlopen, maar werd tegengehouden door een paar korte rukjes aan haar broek. “Hm? Wat is er, Prince?” vroeg ze, kijkend naar haar Pokémon. “Lar,” antwoordde de Pokémon, om vervolgens te wijzen naar iets in de verte. Verdorie. Hoe kon hij dat wel hebben gezien, maar zij niet? Op een meter of vijftig van haar af was een opvallende rood met blauw gekleurde slaapzak zichtbaar. Nee, dat was niet het enige. De slaapzak werd vergezeld door een aantal spullen, en twee silhouetten die ze wist te herkennen als een mens en een Pokémon. Wel. Ze was dus niet de enige die de weg kwijt was. Of in ieder geval niet het enige persoon dat zich in het bos bevond.

Kayla fronste, terwijl ze probeerde te bedenken wat ze het beste zou kunnen doen. Als het een normale situatie was geweest, dan was ze stug doorgelopen. Als ze zich niet met iemand hoefde te bemoeien, dan deed ze dat ook niet. Maar deze keer… Ze had geen idee waar ze was beland, en het leek haar onverstandig om in haar eentje rond te blijven lopen. Kayla slaakte een zucht. Wel, het moest dan maar. Ze gaf haar een Pokémon een knikje, en begon vervolgens in de richting van de slaapzak te lopen. Haar laarzen lieten een luid gekraak horen op het moment dat ze over een dode tak liep, wat tot een in haar ogen bijzondere reactie leidde. Terwijl het meisje haar vrolijk begroette, reageerde de Pokémon, die een Bellsprout bleek te zijn, door op het hoofd van het meisje te springen. Er ontsnapte een korte grinnik uit haar mond, die ze al snel stopte, beseffend dat het waarschijnlijk beledigend over zou komen. Ze herstelde haarzelf door haar keel te schrapen. “Ook goedemorgen,” zei ze met een beleefde glimlach. Met enige moeite probeerde ze haar Larvitar te negeren, die had besloten om het gedrag van de Bellsprout persoonlijk te nemen, en daarom haar been gebruikte als bescherming. Raar beest dat het was. “Het spijt me als ik stoor, maar… Jij hebt zeker geen idee welke kant ik op zou moeten om weer het bos uit te komen, of wel soms?” vroeg ze.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://kansai.actieforum.com/
Reiko Yone

Reiko Yone

EXP : 4088
Aantal berichten : 6
Registratiedatum : 21-01-13

Trainer ID
Leeftijd: 13 years
Occupatie: Trainer
Party Pokémon:

Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Good morning {Open}   Good morning {Open} Emptydi jan 29, 2013 8:34 am

Er kwam een meisje met halflang bruin haar aangelopen, die zo te zien ongeveer 4 jaar ouder dan Reiko was. 'Haar pokemon, een Larvitar, gebruikte zijn trainster ook als bescherming, net als Lucy, die zich hysterisch aan Reiko's hoofd vastklampte bij het zien van de onverwachte bezoeker. “Ook goedemorgen” Het meisje liet een beleefde glimlach zien, en Reiko lachte vrolijk terug. Het zag er wat droog uit, maar ze deedt dit uit zichzelf, door verlegenheid. De larvitar van de mede-reiziger was erg schattig, en erg grappig om te zien, zo klampte hij zich aan haar been. “Het spijt me als ik stoor, maar… Jij hebt zeker geen idee welke kant ik op zou moeten om weer het bos uit te komen, of wel soms?” Vroeg zijn eigenares. Reiko fronsde even, en gaf een kort knikje, waarna ze zich op de grond liet vallen, en in haar rugzak begon te graaien. ''Ik zal even voor je kijken hoor. Ik moet hier ergens een kaart hebben van het eiland..hm..'' Inmiddels zat Reiko's hoofd in zijn geheel in de rugtas, en Lucy klom via haar rug naar beneden. De bellsprout liep nieuwschierig naar de Larvitar, en brabbelde wat tegen hem. ''Bell?..B..Sprout?'' Het deedt Reiko grinniken, en terwijl ze verder zocht, vroeg ze vanuit haar tas: ''Ik ben Reiko. Ben je ook op weg naar de stad, of ga je ook de rest van de natuur opzoeken?''
Terug naar boven Ga naar beneden
Kayla Mawile
Over 9000
Kayla Mawile

EXP : 4078
Aantal berichten : 100
Registratiedatum : 31-12-12
Leeftijd : 28

Trainer ID
Leeftijd: 17
Occupatie: Misc
Party Pokémon:

Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Good morning {Open}   Good morning {Open} Emptydi jan 29, 2013 9:47 am

Het eerste, maar waarschijnlijk niet bewuste, antwoord van het meisje was een frons. Oh jee. Dat kon nooit veel goeds beloven. Het meisje knikte daarna echter, en begon vervolgens in haar rugzak te graaien. De frons had dus toch minder betekend dan ze had gedacht. Sterker nog. De meeste dingen die ze dacht over iemand bleken achteraf niet te kloppen. Ze dacht te veel na. ''Ik zal even voor je kijken hoor. Ik moet hier ergens een kaart hebben van het eiland.. hm..'' hoorde ze het meisje zeggen. Kayla knikte, alhoewel ze wist dat het meisje dat niet mee zou krijgen doordat ze zo druk bezig was met de inhoud van haar rugzak. Een kaart… Hoe lang was het wel niet geleden dat ze zelf een kaart mee had genomen wanneer ze weer eens op ontdekkingsreis op het eiland ging? Dat moest zeker al een hele tijd geleden zijn. Ze had gedacht het eiland inmiddels wel te kennen. Dat was wat ze had gedacht. Dat ze het eiland net zo goed kende als de andere mensen die er op woonde. Maar in werkelijkheid was het zo dat ze nog even snel verdwaald raakte, en dat ze nog steeds anderen om hulp moest vragen. Er was in feite niets veranderd, behalve dat ze arroganter was geworden. Arrogant genoeg om te denken dat ze alles zelf kon.

Kayla richtte haar blik op de Bellsprout van het meisje, die via de rug van haar trainster naar beneden was geklommen, om vervolgens op haar Larvitar af te lopen. Ze had Bellsprout altijd al vreemde Pokémon gevonden. Ze zagen er zo fragiel uit. Alsof ze al om zouden vallen bij het kleinste zuchtje wind. Maar dat deden ze niet. Dat was waarschijnlijk ook waarom Bellsprout haar zo’n vreemd gevoel gaven. Omdat ze in haar ogen niet klopten. ''Bell?..B..Sprout?'' vroeg de Pokémon. Ah. De Bellsprout was blijkbaar toch socialer dan ze in eerste instantie had gedacht. Veel socialer dan haar Larvitar was, in ieder geval. Alhoewel dat eerder was omdat hij egoïstisch was, en hij zich beter voelde dan andere Pokémon, dan omdat hij onsociaal was. Ze zette een stap naar het meisje toe, zodat haar Pokémon zich niet meer achter haar been zou kunnen verbergen. Als zij een poging moest doen om aardig te doen tegen een vreemde, dan zou hij dat ook moeten. De Larvitar keek haar pissig aan, voordat hij zijn lot accepteerde, en hij op de Bellsprout reageerde. “Lar. Larvitar, lar.” Wat dat ook zou mogen betekenen, ze hoopte dat het niet beledigend was.

''Ik ben Reiko, '' stelde het meisje haarzelf plotseling voor, ''ben je ook op weg naar de stad, of ga je ook de rest van de natuur opzoeken?'' Kayla fronste. Vanuit het niets had het gesprek plots een persoonlijke aard gekregen. Wel, persoonlijk… Jezelf voorstellen was verschrikkelijk persoonlijk in haar ogen. Ze had liever niet dat anderen haar naam te weten kwamen als het niet hoefde. Zo kon ze altijd doen alsof ze de ander niet kende, als ze deze keer een tweede keer tegen zou komen. Het meisje had haarzelf helaas al voorgesteld, waardoor er niets anders op zat dan dat ze het zelf ook zou moeten doen. “Mijn naam is Kayla,” stelde ze haarzelf voor. Ze voegde er een korte, maar vriendelijke glimlach aan toe, voor het geval dat Reiko plotseling zou omkijken. “Wel, ik was eigenlijk opzoek naar een Paras of een Foongus, voor wat Tiny Mushrooms. Helaas raakte ik van mijn gebruikelijke pad af door een… afleiding. En dat is hoe ik hier belandde,” legde ze uit.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://kansai.actieforum.com/
Reiko Yone

Reiko Yone

EXP : 4088
Aantal berichten : 6
Registratiedatum : 21-01-13

Trainer ID
Leeftijd: 13 years
Occupatie: Trainer
Party Pokémon:

Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Good morning {Open}   Good morning {Open} Emptydo feb 21, 2013 7:33 am


{}
“Mijn naam is Kayla,” Aha, leuke naam, Kayla. Reiko was een beetje het type van: je AARDIG doen tegen iedereen, behalve als diegene niet aardig tegen jou is. Dat hadden haar vader en moeder er erg ingestampt. Dus ze keek even om, en lachte vriendelijk. ''Klinkt mooi.'' Ze dook weer in haar enorme rugzak. “Wel, ik was eigenlijk opzoek naar een Paras of een Foongus, voor wat Tiny Mushrooms. Helaas raakte ik van mijn gebruikelijke pad af door een… afleiding. En dat is hoe ik hier belandde,” Daar was het probleem bij Reiko ook begonnen. Het pad kwijt. Gelukkig had ze het snelstromende riviertje gevonden, en dat betekende misschien dat er een mensen konden langskomen, in bijvoorbeeld een kano. Dat stelde haar wat gerust, inplaats van in het donker te zitten, met misschien een agressieve Ursaring die niet van tenten hield, en al helemaal niet van trainers. ''Hier is het vervelende ding! Dit is het deel van Legume woods, waar we nu staan. Een schaduw-achtig gedeelte.'' Ze spreidde de kaart uit, en liet hem zien aan Kayla. ''Ze vertellen er spookverhaaltjes over. Niks om je druk over te maken dus. Dat maakt het zo leuk om heir te zijn!'' Ze grinnikte zorgeloos. Het enige dappere aan haar was dat ze enge dingen fantastisch vond. Hopelijk vond Kayla dat soort dingen ook leuk. Maar dat betwijfelde ze.
{}












Terug naar boven Ga naar beneden
Kayla Mawile
Over 9000
Kayla Mawile

EXP : 4078
Aantal berichten : 100
Registratiedatum : 31-12-12
Leeftijd : 28

Trainer ID
Leeftijd: 17
Occupatie: Misc
Party Pokémon:

Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Good morning {Open}   Good morning {Open} Emptydo feb 28, 2013 2:34 am

''Klinkt mooi.'' Was de reactie van het meisje nadat Kayla zich had voorgesteld. Klinkt mooi. Haar naam? Hè? Het meisje vond haar naam mooi? Ietwat verward door de opmerking, liet Kayla een korte grinnik horen. Wel, dat was ook voor het eerst dat ze dat hoorde van iemand anders dan haar ouders. Het meisje was gelukkig weer in haar rugzak gedoken, wat betekende dat ze de verwarde uitdrukking op Kayla’s gezicht niet zou kunnen zien. Ze herstelde zich echter al snel, en toverde opnieuw haar beleefde glimlach tevoorschijn. Gewoon blijven glimlachen. Dan zou ze hopelijk blijven overkomen als het vriendelijke persoon dat ze niet was. ''Hier is het vervelende ding!” riep Reiko uit. Had ze haar kaart gevonden? Het zag er in ieder geval wel naar uit. “Dit is het deel van Legume woods, waar we nu staan. Een schaduw-achtig gedeelte,'' zei Reiko. Wel, ze wist dus wel ongeveer waar ze waren. Nieuwsgierig zette Kayla een paar passen naar Reiko toe, zodat ze de kaart die het meisje op de grond had uitgespreid wat beter zou kunnen bekijken. Ah. Het schaduw-achtige gedeelte. Het grote niemandsland. Was dat waar ze waren? Want dan was ze wel erg ver van het pad af gedwaald. Misschien zelfs iets te ver. Want dit deel van de Legume Woods… Ze was hier nog nooit geweest. Als kind hadden haar ouders haar verboden om naar delen van het eiland te gaan die niet op de kaart stonden, aangezien die delen bekend stonden als de gevaarlijkere delen van het eiland. ''Ze vertellen er spookverhaaltjes over. Niks om je druk over te maken dus. Dat maakt het zo leuk om heir te zijn!'' zei Reiko, om hierdoor Kayla uit haar gedachten te halen. Ah. Spookverhalen. Zou Reiko dezelfde verhalen hebben gehoord als de verhalen die haar ouders hadden gebruikt om haar als kind bang te maken? Dezelfde verhalen die haar ooit in haar bed hadden laten plassen van angst? De verhalen die misschien helemaal geen verhalen waren, maar niets meer dan geschiedenis? “Weet je zeker dat we in dit deel van de Legume Woods zijn?” vroeg Kayla zenuwachtig. Haar onderlip trilde zachtjes. Ze hoopte oprecht dat het enkel verhalen waren. Verzinsels van gestoorde oude mannen die er van hielden om kleine kinderen bang te maken. Kayla keek zenuwachtig om haar heen. Er was namelijk een reden waarom dit deel van de Legume Woods nog nooit op kaart was gezet. En ze was niet bepaald in de stemming om uit te vinden wát precies die reden was. Want de verhalen die ze had gehoord waren voor haar al meer dan genoeg. “Hoe dan ook… Bedankt voor je hulp. Maar als we daadwerkelijk in dit deel van de Legume Woods zijn, is het verstandig om er zo snel mogelijk uit weg te gaan,” zei Kayla voorzichtig. Want zelfs al waren de spookverhalen niet waar… Er waren altijd nog andere verhalen. Verhalen die wel klopten. Die vaak nog even eng waren als de spookverhalen.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://kansai.actieforum.com/
Gesponsorde inhoud




Good morning {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Good morning {Open}   Good morning {Open} Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Good morning {Open}

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» [ OPEN ] You just.. UGH!

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
* No Limits -- ::  :: { Legume Woods-