Ik rende met mijn trouwe Eevee genaamt Spot kriskras langs de bomen. Toen ik eindelijk bij de dikke vertrouwde eik was ging ik er uitgeput tegen aan zitten. Ik floot hard op mijn vingers, en gelijk kwamen er wat bospokemon tevoorschijn. Dit waren een paar van mijn vrienden. Ik kon niet goed met mensen omgaan, maar had een sterke band met deze pokemon. Ik maakte de strakke knot die altijd al pijn deed wat losser, maar uiteindelijk deed ik mijn haar gewoon helemaal los. Opeens stond er een gigantisch hert naast mij. Het was een stantler die voorzichtig zijn natte neus tegen mijn hand aandrukte. Mijn verleidelijke blauwe ogen twinkelden vriendelijk. Ik sloeg met mijn hand op de grond, als een teken dat hij best naast me mocht komen liggen. De stantler sloeg zijn kop naar achteren, en krulde zich op naast me. Ik legde mijn hoofd tegen zen hals, en nam Spot op schoot. ik merkte dat er steeds meer pokemon bij kwamen. Langzaam sloot ik mijn ogen, en ik viel langzamerhand in slaap. Opeens schrok ik met een schok wakker. Ik hoorde namelijk voetstappen dichterbij kwamen. In een flits keek ik op men horloge. Shit ik had een halfuur liggen slapen. Paniekerig keek ik om me heen. Wat moet ik nu doen? ik ben en verlegen mens, en kon dus niet goed met andere omgaan...

-Ember and Cat- KORY

Rustig, maar alert liep Ember door Legume Woods. Ze bleef stilstaan toen ze ergens een fluitend geluid hoorde. Wat was dat? Vroeg ze zich af en keek rond of ze de oorzaak van het geluid, dat zeker niet van een Pokémon afkomstig was, kon vinden. Geritsel klonk in één van de struiken naast haar en er kwam een Venipede te voorschijn. Ember keek het paarse insect even aan en rende toen gillend weg. Ze was als de dood voor alles wat maar een beetje op een Insect-Pokémon leek. De Venipede was geschrokken van Embers reactie op hem en was snel weer de bosjes ingerend. Toen ze weer stilstond was ze buiten adem van het rennen. Toen ze om zich heen keek wist ze niet waar ze was, in dit gedeelte van het bos was ze nog niet geweest. Was het verstandig om Ace er uit te laten? Of zou die dan weer meteen wegrennen op zoek naar bessen? En aan George had ze niet zo veel op dit moment. Ze zuchtte even, waarschijnlijk was ze nu verdwaald, want ze had geen flauw idee waar ze was of waar ze naartoe moest om het bos uit te komen. Plots zag ze het hoofd van een meisje net boven de struiken uitkomen. Voorzichtig liep Ember in de richting van het meisje, ze zat tegen een boom en keek paniekerig rond. "Hoi." Begon Ember en ze glimlachte naar het meisje dat op de grond zat. "Is er iets?"


[OOC: Best wel kort ]

Verveelt liep Cat door het bos. Haar Houndour had dit keer niet zo een honger dus ging hij dan ook niet op de besjes af. Het was wel een grappig gezicht. Cat en haar Houndour Lyce hadden grappige verschillende kleuren. Lyce was wit , oranje en zwart. Terwijl Cat roze haren en grappige Houndour oortjes in had, zo kon je gelijk al zien dat zij en Houndour een koppel waren. Een glimlach verscheen toen Houndour tegen haar aan sprong en wild haar hand begon te likken. 'Ik weet al wat je wilt gekkie' Zei ze tegen Lyce. 'Okeey Lyce je weet je nu moet doen' Lyce kwam in beweging en ging in een vechthouding voor haar staan. Okeey op wat zou ze zijn aanvallen richten? Nergens was er een pokemon dus moest ze het oden met een tak voor haar. Houndour moest hoe dan ook zijn aanvallen verbeteren als ze wilde winnen dus dit was het geschikte moment. 'Lyce doe je vlammenwerper op die tak!' 'HOUN...DOUR!' Ze zag hoe Lyce naar de tak toerende en vlammenwerper goed richtte. ' Bravo Lyce, Zorg ervoor dat er niks overblijft en gebruik nu je vlamwiel!' Lyce rende naar de tak toe en probeerde vlamwiel uit. Het lukte even maar toen hielden de vlammen op en rolde hij volop tegen een andere tak aan. Snel rende Cat naar Lyce en tilde hem op. 'Het was bijna gelukt nog maar even oefenen' Zei ze terwijl ze hem zachtjes aaide over zijn kopje. Lyce hield zijn ogen gesloten en liet Cat haar gang gaan. Even later zette ze Lyce weer op de grond en liep verder. "Hoi." Hoorde ze in de verte iemand zeggen. Snel rende ze erheen vervolgd door haar pokemon. Ze zag een blond meisje en een meisje met paars haar dat nogal angstig keek. "Is er iets?" vroeg het blonde meisje. Houndour wilde op ze af rennen maar Cat hiel hem tegen. Ze liep erheen met Houndour in haar handen en antwoorden vriendelijk 'Heey! Ehh.. Mijn naam is Cat en dit is mijn pokemon Lyce' Ze liet Lyce los die al wat gekalmeerd was en naar ze toe liep. Cat vervolgde hem en vroeg aan het meisje met parse haren 'Voel je je niet lekker?' Als ze zich niet lekker voelde ging ze dat hopelijk wel even zeggen. 'Wat zijn jullie namen? En die van jullie pokemon natuurlijk' Toen Houndour het woordje pokemon hoorde kwam hij op Cat af gerend en leunde tegen haar aan. 'HOUNDOR!' Antwoorden Lyce blij.

[OCC: Niet mijn beste post]

Het meisje dat tegen de boom zat had nog niet gereageerd op haar vraag toen er een meisje met een Houndour in hun richting kwam. Ze had roze haar en gele ogen. "Heey! Ehh.. Mijn naam is Cat en dit is mijn pokemon Lyce." Zei het meisje, dat blijkbaar Cat heette. "Voel je je niet lekker?" Vroeg ze aan het meisje dat tegen de boom op de grond zat. "Wat zijn jullie namen? En die van jullie pokemon natuurlijk" "Mijn naam is Ember en dit zijn Ace en George." Zei ze en liet haar enige twee Pokémon, een Scraggy en een Magikarp, uit hun pokéballs. Ace, de Scraggy, maakte een kleine buiging en keek toen naar de Houndour. "Scraa!" Zei hij blij. "Houndor!" Was de reactie van Lyce. George deed niet zo veel, hij wiebelde alleen maar met zijn vinnen en bewoog geluidsloos zijn mond. "Aangenaam kennis te maken, Cat." Zei Ember, die nog steeds glimlachte. Ze keek weer naar het meisje met de Eevee bij de boom, ze had nog geen antwoord gekregen of ze had het niet gehoord, dat kon ook.

[FLUT ^,^"]

Er kwam een meisje met donkerblond haar uit de bosjes. "Hoi." Zei ze. Ik zei zelf niks, want ik was verlegen als wat. "Is er iets?" Ik probeerde met alle moeite een glimlach op te zetten. ''Ehm.. Nee hoor'' Zei ik heel zacht. Opeens kwam er nog een meisje uit de bosjes. Deze zag er totaal anders uit. Ze had lang roze haar en gele ogen. Ik keek even naar de pokemon van het vorige meisje. En Scraggy volgens mij. Ik had er maar een keer in mijn leven zo een gezien. Nu keek ik naar de pokemon van het andere meisje. En houndor. Ik drukte Spot nog wat dichter tegen me aan. 'Heey! Ehh.. Mijn naam is Cat en dit is mijn pokemon Lyce'' Ik keek ongemakkelijk vooruit. Waarom moest ik degene zijn die altijd bang was om met andere te praten. 'Voel je je niet lekker?' Hoorde ik, en ik schrok op. Had ze het tegen mij? ''Éhm nou ehm..'' Stotterde ik zacht. Gelukkig ging het andere meisje verder. "Mijn naam is Ember en dit zijn Ace en George." Ik durfde echt geen antwoord te geven. Ik duwde Spot wat naar voren. Hij liep gelijk naar de andere twee. Gelukkig was hij niet zo verlegen als ik. "Aangenaam kennis te maken, Cat." Ik stond op, en zei zacht. ''Mijn naam is...'' ik bloosde angstig. ''Rachel'' Kwam er heel zacht uit'' De bospokemon waren al weg tot mijn verdriet. Ik was gewoon te verlegen...

Rustig wachten Cat af op het antwoord van het meisje met het paarse haar. "Mijn naam is Ember en dit zijn Ace en George. Emer liet twee pokéballs open gaan. Er verscheen een lieve Scraggy en een grappige Magikarp die later een reuzachtig ding zal worden. 'Heey Ember! En heey lieve Scraggy en Magikarp, Vergis je niet he Ember later kun je op Magikarp paardje rijden als hij groter is. Als je snapt wat ik bedoel...' Het eerste antwoord kwam van Scraggy "Scraa!" Was zijn reactie. Wat was die Ace toch een schatje! Maar George liet hield zijn mond en bewoog wel schattig heen en weer. 'Leuke pokemons zeg!' Houndour begon nog wilder te worden en probeerde Cat af te leiden. Soms had Cat wel het gevoel alsof ze met Houndour kon communiceren en Houndour met haar. Ze werd verstoort uit haar gedachten over Lyce toen ze een andere stem hoorde. ''Éhm nou ehm..'' Stotterde het meisje met het paarse haar. ''Mijn naam is...'' Cat lachte en zie vriendelijk. 'Jhaa en verder??' Er liep een schattige Evee naar voren en Lyce rende erop af en maakte kennis. Gelukkig eindelijk een keertje aardig.... ''Rachel'' kwam er zacht uit. Ze zag hoe Lyce naast haar op de eik sprong en zijn hoofd op het meisje legde. 'Heey Rachel. Volgens mij vind Lyce je aardig. Hij doet dit niet echt bij iedereen hoor.' Ze liep naar de eik toe en ging naast haar Houndour zitten. 'Als je het niet leuk vind moet je het zeggen. Als je niks zegt blijft Lyce daar gewoon zitten hoor...' Ze stond weer op en keek vriendelijk naar Ember. 'Hebben jullie honger? Ik weet wel wat te eten of ik heb nog... kaasfondue van gister!' Als ze wilde konden ze samen een leuk plekje uitzoeken en daarna misschien een pokemongevecht houden. 'Als jullie willen zeg het maar ik hoef het nog alleen warm te makken en klear!'