Nadat Cat had gezegd dat Lyce niet echt graag in zijn pokéball zat keek de jongen even geïmiteerd naar haar en knikte toen. Eindelijk hij had geen weerwoord meer. De jongen draaide zich om en liep weg. Maar toen het leek dat hij weg wilde lopen draaide hij zich weer om en bleef toen weer staan. Was hij soms bang voor Houndour? Zoja waarom Houndour is nooit boos en haalt het al helemaal niet uit zijn hoofd om iemand aan te vallen. Mpff hoe kon ze dit oplossen? Jhaa het klonk best wel normaal wand als deze jongen een water pokémon had, had Cat zich ook allang zo gedragen hoor. ''Ja, het slaapt'' Cat keek naar hem. Telkens viel er weer een stilte. Nu durfde Cat nog niks te vragen aan de jongen bang dat hij de benen zou nemen of weer irritant ging doen tegen haar en Lyce. Iedereen noemde Cat wel een 'pokemonlover' maar dat was eigenlijk niet zo. Af en toe had ze ook van die rotmomenten met Houndour. Dan luisterde hij weer niet, moest ze hem overal mee naar to sleuren en hij was een kleine vreetzak die niet kon stoppen met besjes eten. Ze tilde Houndour op en liep richting de jongen. Ze liet Houndour tegen hem aan leunen en vroeg toen bang 'Weet je echt realy zeker dat dit een monster is? Km op aai hem please...' Lyce hing zijn tong naar buiten en sloot zijn ogen. Nu wist Cat zeker dat hij deze jongen niet ging aanvallen. Ze liet Houndour los en wist dat als de jongen hem wilde aaien dat hij dat ook op de grond kon doen. Zo een mietje leek deze jongen ook weer niet eigenlijk was hij best wel knap. ''Volgende vraag. Wat zou jij doen als jou Pokémon altijd sliep en je er dus niets mee kon zoals dit hier?''


Ze zag hoe de jongen zijn armen naar haar toe stak en ze zo de slapende Solosis nog wat beter kon zien. Even viel er weer een stilte maar toen zij de jongen verder ‘’Met dit kan je geen bond krijgen. Je kan er niet mee krijgen. Vind je dit dan ook niet useless?’’ 'Helemaal niet man. Als je goed kijkt slaapt hij niet echt hoor...’’ Ze liep naar de bosjes en plukte een paar roze berries. Ze rende er me terug en gaf Jelly er een paar. Langzaam opende Jelly zijn ogen en slikte een voor een de besjes naar binnen. Ze zag hoe Jelly in beweging kwam en naar haar armen toe kroop. 'Zie je hij wil alleen maar aandacht. Als Houndour ook geen aandacht krijgt val hij ook alleen maar in slaap hoor.' Ze aaide Jelly over zijn rug en kietelde hem onder zijn nekje. 'Zie je hoe lief ze kunnen zijn!' Ze gaf Jelly weer terug aan Jack en keek naar Houndour die nog steeds bij de jongen stond. 'Zie je niet alle vuur types zijn zo gemeen als meneertje hier denkt he. Lyce mag jou wel hoor.' Hopelijk was de jongen het daar ook mee eens. Anders kon hij dingen met Lyce uit halen die je zelf niet eens kon bedenken. Ze keek met haar gele ogen naar de jongen. Als hij zo rustig was als nu was hij best wel schattig. Niet dat ze een oogje op hem had ofzo maar het leek wel of opeens zijn hele karakter was omgegooid van irritant naar al wat liever. 'Ehh heb je dorst? Ik kan wel iets met appel ofzoo maken als je dorst hebt.' Nou ze wilde niet echt op het antwoord van de jongen wachten dus rende ze weg. 'Ik kom zo terug blijf hier!'

Ze rende naar een appelboom toe en klom er snel in. Ze plukte vijf appels en kreeg ze met moeite voorzichtig op de grond. Na een paar minuten ware alle appels op de grond en keek ze naar Houndour die naast haar stond. 'Lyce kun jij zorgen voor wat takken? Dan ga ik terug naar Jack!' 'HOUNDOUR!' Was de reactie van Lyce die toen weg rende. Cat liep met alle vijf de appels terug naar jack en spoelde ze af met wat water uit de rivier. Ze pakte wat koud water in een klein pannetje wat ze gister had gemaakt van een steen soort die door Lyce zijn Ember wat zachter werd en ze toen het vormpje kon kneden. Toen Lyce terug kwam met een mond vol takken legde ze de pan een eindje van Jack vandaan met de taken die Lyce had meegenomen eronder. 'Chek hij doet niks op jou hoor' Ze keek naar Lyce en zei toen tegen hem 'Doe nu je Ember op die takken Lyce!' Ze zag hoe Lyce zijn bek opende en er 3 grote vlammen uit kwamen. De vlammen raakte de takken op telkens een andere plek van de takken. Tien minuten later doofde de vlammen zich en ontstond er een heerlijke geur van appelthee. Ze pakte twee mokken uit haar tas en schonk ze in met de thee. Ze liep naar Jack toe en duwde er eentje in zijn handen. 'Alstu. En zo word je tenminste ook nog een beetje warm. Aan de pokémon had zo ook nog gedacht. Ze plukte snel twee berries en verwarmden ze snel nog met het vuur dat aan stond. Ze gaf er eentje aan Jelly en eentje aan Houndour. [b]'Zo Jack... Nu.,,' Ze hield op. Dit was niet echt het geschikte moment om het te vragen aan hem. Ze sloeg haar ogen neer en dronk voorzichtig de warme thee op.

Nadat Cat had gezegd dat Lyce niet echt graag in zijn pokéball zat keek de jongen even geïmiteerd naar haar en knikte toen. Eindelijk hij had geen weerwoord meer. De jongen draaide zich om en liep weg. Maar toen het leek dat hij weg wilde lopen draaide hij zich weer om en bleef toen weer staan. Was hij soms bang voor Houndour? Zoja waarom Houndour is nooit boos en haalt het al helemaal niet uit zijn hoofd om iemand aan te vallen. Mpff hoe kon ze dit oplossen? Jhaa het klonk best wel normaal wand als deze jongen een water pokémon had, had Cat zich ook allang zo gedragen hoor. ''Ja, het slaapt'' Cat keek naar hem. Telkens viel er weer een stilte. Nu durfde Cat nog niks te vragen aan de jongen bang dat hij de benen zou nemen of weer irritant ging doen tegen haar en Lyce. Iedereen noemde Cat wel een 'pokémonlover' maar dat was eigenlijk niet zo. Af en toe had ze ook van die rot momenten met Houndour. Dan luisterde hij weer niet, moest ze hem overal mee naar to sleuren en hij was een kleine vreetzak die niet kon stoppen met besjes eten. Ze tilde Houndour op en liep richting de jongen. Ze liet Houndour tegen hem aan leunen en vroeg toen bang 'Weet je echt realy zeker dat dit een monster is? Km op aai hem please...' Lyce hing zijn tong naar buiten en sloot zijn ogen. Nu wist Cat zeker dat hij deze jongen niet ging aanvallen. Ze liet Houndour los en wist dat als de jongen hem wilde aaien dat hij dat ook op de grond kon doen. Zo een mietje leek deze jongen ook weer niet eigenlijk was hij best wel knap. ''Volgende vraag. Wat zou jij doen als jou Pokémon altijd sliep en je er dus niets mee kon zoals dit hier?''


Ze zag hoe de jongen zijn armen naar haar toe stak en ze zo de slapende Solosis nog wat beter kon zien. Even viel er weer een stilte maar toen zij de jongen verder ‘’Met dit kan je geen bond krijgen. Je kan er niet mee krijgen. Vind je dit dan ook niet useless?’’ 'Helemaal niet man. Als je goed kijkt slaapt hij niet echt hoor...’’ Ze liep naar de bosjes en plukte een paar roze berries. Ze rende er me terug en gaf Jelly er een paar. Langzaam opende Jelly zijn ogen en slikte een voor een de besjes naar binnen. Ze zag hoe Jelly in beweging kwam en naar haar armen toe kroop. 'Zie je hij wil alleen maar aandacht. Als Houndour ook geen aandacht krijgt val hij ook alleen maar in slaap hoor.' Ze aaide Jelly over zijn rug en kietelde hem onder zijn nekje. 'Zie je hoe lief ze kunnen zijn!' Ze gaf Jelly weer terug aan Jack en keek naar Houndour die nog steeds bij de jongen stond. 'Zie je niet alle vuur types zijn zo gemeen als meneertje hier denkt he. Lyce mag jou wel hoor.' Hopelijk was de jongen het daar ook mee eens. Anders kon hij dingen met Lyce uit halen die je zelf niet eens kon bedenken. Ze keek met haar gele ogen naar de jongen. Als hij zo rustig was als nu was hij best wel schattig. Niet dat ze een oogje op hem had ofzo maar het leek wel of opeens zijn hele karakter was omgegooid van irritant naar al wat liever. 'Ehh heb je dorst? Ik kan wel iets met appel ofzoo maken als je dorst hebt.' Nou ze wilde niet echt op het antwoord van de jongen wachten dus rende ze weg. 'Ik kom zo terug blijf hier!'

Ze rende naar een appelboom toe en klom er snel in. Ze plukte vijf appels en kreeg ze met moeite voorzichtig op de grond. Na een paar minuten ware alle appels op de grond en keek ze naar Houndour die naast haar stond. 'Lyce kun jij zorgen voor wat takken? Dan ga ik terug naar Jack!' 'HOUNDOUR!' Was de reactie van Lyce die toen weg rende. Cat liep met alle vijf de appels terug naar jack en spoelde ze af met wat water uit de rivier. Ze pakte wat koud water in een klein pannetje wat ze gister had gemaakt van een steen soort die door Lyce zijn Ember wat zachter werd en ze toen het vormpje kon kneden. Toen Lyce terug kwam met een mond vol takken legde ze de pan een eindje van Jack vandaan met de taken die Lyce had meegenomen eronder. 'Chek hij doet niks op jou hoor' Ze keek naar Lyce en zei toen tegen hem 'Doe nu je Ember op die takken Lyce!' Ze zag hoe Lyce zijn bek opende en er 3 grote vlammen uit kwamen. De vlammen raakte de takken op telkens een andere plek van de takken. Tien minuten later doofde de vlammen zich en ontstond er een heerlijke geur van appelthee. Ze pakte twee mokken uit haar tas en schonk ze in met de thee. Ze liep naar Jack toe en duwde er eentje in zijn handen. 'Alstu. En zo word je tenminste ook nog een beetje warm. Aan de pokémon had zo ook nog gedacht. Ze plukte snel twee berries en verwarmden ze snel nog met het vuur dat aan stond. Ze gaf er eentje aan Jelly en eentje aan Houndour. [b]'Zo Jack... Nu.,,' Ze hield op. Dit was niet echt het geschikte moment om het te vragen aan hem. Ze sloeg haar ogen neer en dronk voorzichtig de warme thee op. Verder dacht ze na. 'Wat nou als Jack toch een ongeluk had met een vuur pokémon toen hij klein was ofzo. Misschien vuur in zijn gezicht gekregen? Snel keek ze naar zijn gezicht en kek daarna weer vlug naar beneden. Hmmpff Toch geen litteken dus dat zal het dan wel niet zijn geweest. Maar wat dan wel? Ze was nu niet meer zo bang voor Jack. Maar ze was nu juist bang dat ze de verkeerde vraag ging stellen net zoals bijna die van net. Anders zou ze wel flink de mis in gaan. 'Maar waarom ben je dan zo bang voor Houndour?' Vroeg ze zachtjes aan hem. Zie je daar had je het al zo een domme vraag heeft ze nver maar dan ook never nooit aan iemand gesteld. mpff ze moest zich een keertje leren beheersen. 'Sorry' Vervolgde ze snel. Hopelijk was de jongen niet om deze vraag weer irritant aan het worden anders was het dit keer wel haar schuld. Ze zag hoe Houndour op haar leunde en haar bezorgd aan keek. Dit keer ging ze even niet op Lyce in anders wist de jongen gelijk al waar ze zeker aan dacht. En dan zat ze in de problemen wand deze jonger was ten eerste ouder en nog sterker ook...